Κάποτε ήρθε στο Γεράνι
ένας τουρίστας που είχε γνώση
Και θέλησε με το χωριό μας
σωστή φιλιά να θεμελειώσει.
Η αφορμή ήταν μεγάλη
που ήθελε αυτό να κάνει
γιατί και 'κείνος καταγόταν
από της Κύπρου το Γεράνι.
Είχε παράπονο και πόνο
γιατί τα πατρογονικά τους
τ' αρπάξανε οι ληστές οι Τούρκοι
και τώρα ζούνε στην προσφυγιά τους
κι εμείς, σωστά πιστεύω, ανοίξαμε την αγκαλιά μας Και τσ' αγκαλιάσαμε ως πρεπει, σαν αδέλφια, αδέλφια μας αληθινά.
Η κίνηση είν' ωραία,
σωστή,στ' αλήθεια και αξίζει
κι αυτός που κουβαλά
το βλέπει, το αναγνωρίζει.
Εδώ θα είναι οι γερανιώτες
πάντα θα σας καρτερούμε.
Μια οικογένεια είμαστε όλοι
Κι έχουμε μάθει ν' αγαπούμε.
Αυτή η φιλιά στ' αλήθεια αξίζει
Κι είναι στο νου και στην καρδιά μας.
Θα την κρατήσουμε ως πρέπει,
να τηνε βρούν και τα παιδιά μας.
Ο δάσκαλος έχει αξίες
και θέλησε χαρά να δώσει
Κι ότι υπάρχει ένα Γεράνι σκλάβο
που πρέπει όλοι μαζί ,περιστέρι
ελεύθερο ,να το κάνουμε να πετάξει.
Δεν ήρθε στο Γεράνι μοναχός του
ήρθαν πολλοί, μια όμορφη παρέα,
που όλοι νοσταλγούνε τ' όμορφο Γεράνι τους κι ελεύθερο ποθούνε να το δουν μια μέρα.
Δάσκαλε, αυτή η κίνησή σου
χαρά μας έδωσε πολλή
δείχνει ,αλήθεια, πόςο αξίζει
Όλοι μαζί ετοιμοπόλεμοι και στεκόμαστε
στου αγώνα , στης λευτεριάς το μετερίζι.